Η Α.Θ. Παναγιότης ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος την Κυριακή, 25 Ιουλίου 2021, προέστη της Θ. Λειτουργίας στον πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό, συμπαραστατούμενος από τους Σεβ. Μητροπολίτες Γέροντα Χαλκηδόνος κ. Εμμανουήλ, Φιλαδελφείας κ. Μελίτωνα, Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως κ. Βαρνάβα και Προύσης κ. Ιωακείμ. Κατά τη διάρκεια της Θ. Λειτουργίας τελέστηκε η εις Επίσκοπον χειροτονία του εψηφισμένου Μητροπολίτου Γαλλίας κ. Δημητρίου.
Εκκλησιάστηκαν πλήθος Ιεραρχών του Οικουμενικού Θρόνου, Άρχοντες της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας, ο Εντιμ. κ. Σταύρος Χριστοδουλίδης, Πρόξενος της Ελλάδος στην Πόλη, οι συγγενείς του νέου Μητροπολίτου και πιστοί από την Πόλη και το εξωτερικό, τηρουμένων των υγειονομικών μέτρων προφύλαξης από την πανδημία.
Πριν από την χειροτονία του εψηφισμένου Μητροπολίτου Γαλλίας, ο Οικουμενικός Πατριάρχης, απηύθυνε προς αυτόν πατρικούς λόγους οικοδομής και νουθεσιών για τη νέα αποστολή διακονίας που του ανέθεσε η Μητέρα Εκκλησία.
Ακολούθως, ο Πατριάρχης τόνισε ότι η αυθεντική διακονία του Επισκόπου σημαίνει θυσία υπέρ της Αλήθειας και της Αγάπης και προσέθεσε τα εξής, ξεκινώντας με τους λόγους του Γέροντός του αειμνήστου Μητροπολίτου Χαλκηδόνος Μελίτωνος:
“Η λαμπρά της σήμερον στολή, μετ΄ολίγον θα δώση την θέσιν της εις την χλαμύδα την κοκκίνην, η μίτρα εις τον ακάνθινον στέφανον, η πατερίτσα εις τον κάλαμον, ο Θρόνος εις τον Γολγοθάν. «Η Έδρα του Επισκόπου δεν είναι θρόνος δόξης αλλά τύπος Σταυρού, και ο ανερχόμενος τας βαθμίδας του πρέπει να είναι πάντοτε έτοιμος να πίη το ποτήριον το οποίον έπιεν ο Κύριος» (Χαλκηδόνια, σ. 27), κατά τα σοφά λόγια του μακαριστού Γέροντος ημών Μητροπολίτου Χαλκηδόνος Μελίτωνος. Αύτη η του διαδόχου των Αποστόλων αυθεντική διακονία, αύτη η θυσία υπέρ της Αληθείας και της Αγάπης. Τούτο σημαίνει γνήσιος Ορθόδοξος Επίσκοπος. Συ, κατά τας ώρας των πειρασμών και των δοκιμασιών, έχε τον νού σου εστραμμένον εις Εκείνον όστις εξήλθε νικών και ίνα νικήση, ως άλλος Στέφανος, ο προστάτης του Μητροπολιτικού σου Ναού. Γίγνωσκε ότι μετά τον Σταυρόν και τον Θάνατον υπάρχει πάντοτε η Ανάστασις διά τον επιλέξαντα να ζήση εν Χριστώ. Και Χριστός σημαίνει ζωή αιώνιος, ζωή έως του αιώνος, ελπίς αθανασίας πλήρης. Χριστός και απελπισία δεν συμβαδίζουν, Θεοφιλέστατε! Χριστός και απογοήτευσις, Χριστός και παραίτησις από της αγαθής προσπαθείας. Συ βίωνε τούτο το Μυστήριον της Χάριτος και εν συνεχεία προσκάλεσον εις αυτό τα υπερ ων Χριστός απέθανε πρόσωπα της ποιμαντορικής σου ευθύνης.
Δίδασκε προς πάντας την ανάγκην της αλληλεγγύης, της αλληλοπεριχωρήσεως, καθώς είναι το ισχυρόν αντίδοτον εις μίαν κοινωνίαν η οποία προτάσσει του ανθρωπίνου προσώπου το ατομικόν δικαίωμα. Το πρόσωπον είναι κοινωνικόν, αγαπά και αγαπάται, έχει προοπτικήν αιωνιότητος. Το άτομον θέτει όρια έναντι των λοιπών, προτάσσει το “εγώ”, ομιλεί περί δικαιωμάτων τα οποία προτάσσονται των υποχρεώσεων. Το άτομον δεν απολαμβάνει την απροϋπόθετον προς αλλήλους αγάπην του προσώπου. Συ, λοιπόν, ως εκ προσώπου του ιερού κλήρου, υποχρεούσαι να εμπνέης το φρόνημα του λαού σου, ώστε οι υπό το ωμοφόριόν σου να τέμουν το άτομον και να προσλαμβάνουν το πρόσωπον και ταύτα πάντα διά της δυνάμεως της κατά Θεόν αγάπης!
Θεοφιλέστατε,
Αναλαμβάνεις τους οίακας, από μέρους του Φαναρίου, μιάς εκ των εν Ευρώπη Επαρχιών αυτού. Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν εις διακονίαν, προσφοράν και έργα κοινωνικής ευποιίας! Διατήρει πάντοτε εν τη καρδία σου ότι πρώτιστον και κύριον έργον και μέλημα του ποιμένος είναι να καταστή Απόστολος, Ευαγγελιστής και διαπρύσιος, θεωρία και πράξει, κήρυξ της Αναστάσεως Χριστού. Να συνεχίση το έργον των προφητών και αγίων Προπατόρων, κορωνίς των οποίων η Θεοπρομήτωρ Άννα, ης την Κοίμησιν εορτάζομεν. Ούτοι προκατήγγειλον, συ εξάγγελε την Βασιλείαν του Θεού, εληλυθείαν εν δυνάμει!
Ο εν Αγίοις Πατήρ ημών Ειρηναίος, επίσκοπος Λουγδούνων, γράφει ότι η Εκκλησία παρέλαβε “την εις ένα Θεόν, Πατέρα, παντοκράτορα, τον πεποιηκότα τον ουρανόν και την γην και τας θαλάσσας και πάντα τα εν αυτοίς, πίστιν· και εις ένα Χριστόν Ιησούν, τον υιόν του Θεού, τον σαρκωθέντα υπέρ της ημετέρας σωτηρίας· και εις Πνεύμα άγιον, το διά των προφητών κεκηρυχός τας οικονομίας και τας ελεύσεις και την εκ παρθένου γέννησιν…” (Κατά Αιρέσεων, Ι΄Κεφάλαιον του Α΄Βιβλίου). Αυτήν την πίστιν ανόθευτον ως και την Ανάστασιν Χριστού, κήρυττε και ανάλαβε μετά ζέσεως καρδίας την παρασκευήν του αγίου Θελήματος, ο δε Παντελεήμων Κύριος έστω σοι βοηθός και αντιλήπτωρ εν παντί!”.
Αμέσως μετά, ο Θεοφιλ. εψηφισμένος Μητροπολίτης Γαλλίας κ. Δημήτριος, εμφανώς συγκινημένος, απηύθυνε λόγον ευγνωμοσύνης και αφοσιώσεως προς τον Παναγιώτατο.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, ο νεοχειροτονηθείς Μητροπολίτης, αφού έλαβε την αρχιερατική μίτρα και την ποιμαντορική ράβδο από τα χέρια του Παναγιωτάτου, ανήλθε στον Θρόνο, τέλεσε την απόλυση και δέχτηκε τα συγχαρητήρια και τις ευχές του εκκλησιάσματος.
